<سینما و مقاومت ـ پل ویریلیو در گفتگو با سیلور لوترینژه>
:از متن
جوامع تا جنگِ جهانیِ دوم ــ تا اردوگاه‌های کارِ اجباری ــ جوامعِ حبس بودند، جوامعِ زندانی‌کردن به معنای فوکویی‌اش. شفافیتِ عظیمِ جهان، چه از طریقِ ماهواره‌ها چه صرفاً از خلال توریست‌ها باعث شد تا مکان‌های حبس بیش از حد در معرضِ دید نشریات و عقاید عمومی قرار بگیرند که حالا اردوگاه‌های کار اجباری را ممنوع می‌‌کنند. نمی‌توان در جهانِ همه‌جاحاضری و آنیّت، چیزی را در انزوا نگاه داشت. حتی اگر برخی اردوگاه‌ها هنوز وجود دارند، با این‌حال این در معرض قرارگرفتن بیش از حد به ضرورت فراروی از محصورسازی و زندان انجامیده است. و این مستلزم پیشبُردِ نوع دیگری ازسرکوب است که همان ناپدیدکردن است. (گنگسترها قبلاً با ناپدیدکردن بدن‌ها در سیمان این روش را ابداع کردند.) در این سطح، آمریکای جنوبی یک آزمایشگاهِ دیگر برای سیاستِ ناپدیدی بود
.
